ခရီးသွားမယ်

ဒီနေ့လည်း ကျွန်မ တော်တော် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ရပါတယ်။ ခရီးတစ်ခုသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေရတာနဲ့ ခေါင်းတွေရှုပ်၊ စိတ်တွေရှုပ်ဖြစ်နေတာ.. အခုတော့ အနည်းငယ် အဆင်ချောသွားလို့ သက်ပြင်းမောကြီးလည်း ချလိုက်နိုင်ပါပြီ။

ကျွန်မ ပြည်ပ ခရီးသွားဖို့ အကြောင်းဖန်လာပါတယ်။ ကျွန်မ ဟောင်ကောင်ကို တနင်္လာနေ့ မှာ သွားမှာပါ။ သောကြာနေ့ ရန်ကုန် ပြန်ရောက်ပါမယ်။ ဟိုမှာ ဝေါ့က်ရှော့ပ် တစ်ခု တက်ဖို့ ကျွန်မကို ဖိတ်လို့ စားရိတ်ငြိမ်း သွားရမှာပါ။ ကျွန်မ တစ်ယောက်တည်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်မရဲ့ ဖော်ရမ်က သူငယ်ချင်းလို့ ပြောလို့ရသလို၊ ဘလော့ဂ်ဂါ သူငယ်ချင်းလို့ ပြောလို့ရတဲ့သူ နှစ်ယောက်လည်း ပါပါတယ်။ အဲ့ဒါ သူတို့အတွက်ရော ကျွန်မအတွက်ပါ ဗီဆာ ၀င်ဖို့ ပြင်ဆင်နေရတာ ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်တည်းကပါပဲ။ ကြားထဲမှာ ဖလိုတ် ဘွတ်ကင် လုပ်တာ သူငယ်ချင်း နာမည်မှားနေလို့ ခေါင်းက တော်တော် ရှုပ်သွားသေးတယ်။ အဲ့ဒီ နာမည် အမှားကြီးနဲ့ ဘယ်လို သွားရမလဲ ဆိုပြီးပေါ့နော်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ ကြံဖန်လိုက်တာ ဗီဆာတော့ ရသွားပါတယ်။ ဟိုဘက်က စပွန်ဆာ လုပ်သူကလည်း နာမည်မှားတာ ပြောင်းပြီးပြီ ပြောမှ စိတ်တော် အေးသွားရပါတယ်။ Soka Soka.

ဒီနေ့ တရုတ်သံရုံးမှာ ဗီဆာ သွားထုတ်တာ အဲ့ဒီက ငွေသွင်းကောင်တာက တစ်ယောက်က ဒေါ်လာ ၁၀၀ တန်ပေးတာ လဲပေးပါတဲ့။ ဗာရှင်း အဟောင်း ဖြစ်နေလို့ပါတဲ့။ ဒုက္ခ... အဲ့ဒါနဲ့ ရုံးကို မြန်မြန်ပြန်လာ၊ ရုံးက ၁၀၀ တန် ဗာရှင်းအသစ်ကို ခဏချေး၊ ပြီးတော့ မြန်မြန်ပြန်သွားရပါတယ်။ သံရုံးက မနက် ၁၁းဝ၀ နာရီ ဒေါင်ဆို ပိတ်တာကိုး။ ဖွင့်တော့ ၉းဝ၀ နာရီမှ ဖွင့်တယ်။ လက်ထဲမှာ ပတ်စ်ပို့ စာအုပ် (၃) အုပ် ရောက်လာမှ တစ်ပတ်လုံးလုံး အောင့်ထားရတဲ့ သက်ပြင်းကို ချနိုင်ပါတော့တယ်။

အွန်လိုင်းမှာ သူငယ်ချင်းကို ဗီဆာ ရပြီဟေ့ ဆိုတော့ ဟုတ်လား... ဒါဆို D-Form လျှောက်ပြီး ပြီလား ဆိုတော့မှ.. ဟိုက် ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့ဒါကို လုံးလုံး မေ့နေတာ... သူ ပြောမှ “ဟုတ်သားပဲ။” ဆိုပြီး အပြင်မှာ D-form လျှောက်ပေးတဲ့ ဆိုင်မှာ ၂၀၀၀ ကျပ် ပေးပြီး လျှောက်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ (ကိုယ်တိုင်လုပ်ဖို့ကျတော့ ဘဏ်သွားရတာနဲ့ ဘာနဲ့ ယောင်လည်လည်ဖြစ်နေမှာစိုးလို့)။ ညနေ ၃းဝ၀ နာရီ ရမယ် လို့ ပြောလို့ မြန်သားပဲ ဆိုပြီး စိတ်အေးသွားပြန်ရော။

ရည်းစားဟောင်းက ဟောင်ကောင် ရောက်ဖူးတော့ အခု တစ်ပတ်လုံး သူ့ကိုပဲ သွားပြီး မေးနေရတယ်။ ဟိုမှာ ဘယ်လိုရှိသလဲ ဘာညာပေါ့။ သူ့ကို တော်တော် ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။ သတိထားစရာတွေ၊ မှတ်သားစရာတွေ ပြောပေးလို့ပါ။ MRT မြေပုံလည်း လိုရမယ်ရ print ထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေ အတွက်လည်း လိုအပ်မယ့် ဟာလေးတွေ print ထုတ်ပေးထားတယ်။ ရည်းစားဟောင်းက ပြောတယ်.. ဟိုရောက်ရင် ရှော့ပင်းသွားရင် Women's Street ဆိုတဲ့နေရာသွား တဲ့။ အဲ့ဒီတစ်လမ်းလုံးမှာ မိန်းမသုံးပစ္စည်းတွေချည်းပဲ ရောင်းတယ်တဲ့။ စိတ်တော်တော်ဝင်စားသွားပေမယ့် အချိန်က ရပါ့မလား မသိပါဘူး။ ပြီးတော့ ပိုက်ဆံလည်း သိပ်ပါမှာ မဟုတ်ဘူး.. ဟီးဟီး..

ဝေါ့ခ်ရှော့ပ်က မနက် ၉းဝ၀ နာရီကနေ ညနေ ၅းဝ၀ နာရီ အထိ ၃ ရက်လုံးလုံးတက်ရမှာဆိုတော့ အပြင်ဘာညာ သွားဖို့လည်း အချိန်သိပ်ရမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဝေါ့ခ်ရှော့ပ် ပြီးတာနဲ့ အပြင်ထွက်၊ လမ်းလျှောက်၊ ဓာတ်ပုံလေး ဘာလေးရိုက်လောက်ပဲ လုပ်နိုင်မယ် ထင်တယ်။ သောကြာနေ့ မနက်ကလည်း ဖလိုက် က အစောကြီး.. မနက် ၉းဝ၀ နာရီဆိုတော့ အပြင်လည်ဖို့လည်း အချိန်မရှိပါဘူး။ သူငယ်ချင်းနဲ့ အစက ပြောနေတာ.. ကိုယ်ပိုင်အချိန်ရရင် ဟောင်ကောင် ဒစ်စနေးလန်း တို့ ဘာတို့ သွားလည်မယ်ဆိုပြီး.. :(

မနက်ဖြန်ဆိုရင် လေယာဉ်လက်မှတ်သွားထုတ်မယ်။ အဲ့ဒါပြီးရင်တော့ အားလုံးပြီးပါပြီ။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေတော့ packing လုပ်တာနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေဦးမှာပါ။ ခရီးသွားရမယ်ဆိုတော့ ကျွန်မ တော်တော် ပျော်နေပါတယ်။

----

အခု ခဏနေ အိမ်ပြန်ပါတော့မယ်။ ဟိုမှာတော့ ဟိုတယ်မှာ အင်တာနက်ရတော့ ညဘက်ဆိုရင် အင်တာနက်သုံးဖြစ်မှာပါ။

P.S: ကမ္ဘာကြီးက တယ်ကျဉ်းတာပဲ... ကြောက်စရာ... =P